با آشنای رفته بودم اسکله (هر وقت به ولایت می ایم سری هم به دریا میرنم) دیدم خیلی شلوغه فکر کردیم اتفاقی افتاد ولی دل به دریا زدیم
رفتیم جلو دیدم با با جقدر چینی اومده اسکله.ماها یک سره مثل ادم اهنی دست میکنیم توی جییمون پول نفتمان را میدیم به مجسمه ای بی روح
چینی بدون هیچ دردسری وبا اشتیاق و ولع .
پس کی ما می شویم ..............
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر